Almanlar (Deutsche) Cermen halklarından olan Orta Avrupa yerlisi bir etnik gruptur. Alman kelimesinin İngilizcesi olan German kelimesi geç Orta Çağ‘dan itibaren Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu‘nda Almanca konuşan nüfus için kullanılmıştır.

İsviçre vatandaşlarının dilleri Almanca olsa da, onlar Alman milletinden görülmez, sadece Almancayı almış ve özel ilişkiler kuran diğer Avrupalılar olarak bakılır. Anadili Almanca olan yaklaşık 100 milyon insanın ortalama 80 milyonu kendisini Alman olarak görür. Avusturyalılar‘ın da büyük bir bölümü Cermen soyundan, yani Alman kökenlidir. Britanyalılar, Danimarkalılar, Hollandalılar ve İskandinavlar Alman değil; ama yine de Cermenik sayılırlar.

Almanların ön ırkı Ren nehrinin doğu tarafına yerleşmiş Cermenlerdir. Sakson, Frisler, Thüringenler, Franklar, Alamanlar ve Bayuvarlar bu genel anlamda Cermen ırkının belkemiğini oluştururlar. Keltik ve Slavlar ile Macarlar ve de diğer uzaktan boylar Cermenlerle karışarak zamanla Alman dilini ve kültürünü benimseyip Almanlaşmış ve bu etnik yapıda yer edinmişlerdir. 9. ve 10. yüzyıl ortalarında bir millet anlayışı ile birlikte Frank Krallığı‘nı oluşturmuşlardır. Ancak belli başlı Cermen boylarının birleşmesi ile birlikte bir krallık altında Alman milleti oluşmaya başlamıştır. Bu arada kuzeyde Frisler, Anglosaksonlar, Franklar güneyde ise Saksonlarla Bayuvarlar karakteristik ve folklorik yapılara ayrılmışlardır. Batı Roma İmparatorluğu’nun çöküşü sonucu çeşitli krallıklar ve derebeylikler kurmuşlar ve genelde Frank Krallıkları altında tarihte yerlerini almışlardır.

Esas anlamda Cermen soyu ve buna bağlı olarak Alman millet yapısı ise 19. yüzyıl başlarında başlayan milliyetçilik akımı ile oluşmuştur. 1871 yılında ilk Alman İmparatorluğu ile millî devlet oluşturulmuştur. Vatandaşlarına ise “Reichsdeutsche” (İmparatorluk Almanları) denilmiştir. Bu millî sınırlar dışında kalan Alman kökenlilere ise diğer tabir yakıştırılmış, Öz Şıvablar veya Güney Almanları olarak adlandırılmışlardır. Nasyonal sosyalizm döneminde ise bunlara topluca “Volksdeutsche” (Halk Almanları) denmiştir.

Rus çarı Deli Petro‘nun, ülkesine çağırdığı Alman zaanatkarlar asırlar boyunca Rus Çarlığında etnik yapıya ulaşmışlar ve Stalin zamanında bunlar Kazakistan‘a sürgün edilmişler, Alman hükümetinin vatana ulaştırma projesinde tekrar geriye getirilmeye başlanmışlardır.

Alman boy tabirleri bugün tamamen kullanımdan kalkmıştır. II. Dünya Savaşı sonucu oluşan göçler ve birbirleri altında oluşan homojen karışmalar sonucu sadece folklorik özellikleri kalmıştır.

Almanca

Alman dili Anglosakson dil gurubuna dahil olup daha çok İngilizce ile yakınlığı bulunmaktadır. Bugün Almanca dili altında korumuş olan ve halen kullanılan şiveler mevcuttur. Mesela Felemenkçe karışımı olan Frizce, Stuttgart taraflarında Şvebişçe, Karaorman bölgesinde Badence, Bavyera bölgesinde Bavyeraca, Saksonya bölgesinde ise Saksonca ve daha birçok örnekler gösterilebilir. Bugünkü Almanya sınırları dışında diğer ülkelerde birçok Alman soyundan gelen etnik topluluklar yaşamaktadırlar ve genelde yöre dili yanında kendi Alman şivelerini de korumuşlardır. Bunlarda Çek Cumhuriyeti‘nde yaşayan Sorbenler ile Romanya‘da yaşayan Yedibürgerlileri sayabiliriz. Kökü ve fonetik yapısını Almanca’dan alan Avrupa Musevilerinin dili Yidiş‘i ise parantez dışında tutarak burada da sayabiliriz.

Bugün Almanya’da kullanılan Almanca çok zengin dil, şive ve ağız özelliklerine sahip olup, tarzlarında ve deyimlerinde ufak ayrılıklar getirmektedir. “Hochdeutsch” diye tabir edilen düzgün Almanca hemen hemen her büyük şehirlerde kullanılmakla beraber en iyi özelliklerini Dortmund ve Bonn şehirlerinde rastlanabilir. Almanya dışında resmi olan veya resmi olmayan dil olarak şu ülkelerde kullanılır: Danimarka, Avusturya, Lihtenştayn, Lüksemburg, Çek Cumhuriyeti, Belçika (Flanderler), Güney Tirol (İtalya) ve birçok İsviçre kantonlarında İsviçre Almancası “Schwyzerdütsch” konuşulur. Eski Almanya kolonilerinde ise halen Almanca konuşulmaktadır. Bunlar arasında Afrika ülkesi Togo, Namibya ve Güney Amerika‘da (Şili, Peru, Arjantin) olan Alman kolonilerini de sayabiliriz.

Tarih

Roma İmparatorluğu ve onun arkasında oluşan Avusturya Habsburg İmparatorluğu boyunduruğunda pek sivrilmeden yaşayan Almanlar 19. yüzyılın başına kadar sadece derebeylikler ve Frank Krallıkları kurmuşlardır. Napolyon‘un sebep olduğu çalkalanmalar sonucu 19. yüzyılın başında bütün Avrupa’da oluşan milliyetçilikle sivrilmeye başlamışlardır.

1871‘de kurulan Alman İmparatorluğu sonucu kendileri de Avrupa‘da söz sahibi olmaya başlamışlardır. I. Dünya Savaşı‘nın sonunda Alman İmparatorluğu yıkılmış ve yerine Prusya ağırlıklı Weimar Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Paul von Hindenburg‘un 30 Ocak 1933 tarihinde şansölye olarak atadığı Adolf Hitler‘in iktidara geçmesiyle sona ermiştir. Onun yerine kendilerini Roma İmparatorluğu‘nun varisi olarak görüp Üçüncü Reich‘ı (Üçüncü İmparatorluk) ilan etmişlerdir.

Adolf Hitler‘in getirdiği baskıcı rejim ve yenilikler Almanya’yı güçlü bir ülke yapmış, ülkedeki suç oranı ve işsizlik ciddi derecede azalmıştır. II. Dünya Savaşı‘ndan sonra Üçüncü Reich yıkılmış ve ikiye bölünmüş, biri Alman Demokratik Cumhuriyeti (Deutsche Demokratische Republik) adını alan sosyalist, diğeri ise Almanya Federal Cumhuriyeti (Bundesrepublik Deutschland) adını alan kapitalist iki Almanya kalmıştır. 1989‘da şiddetsiz halk ayaklanması ve Mihail Gorbaçov‘un umursamazlığı sonucu Alman Demokratik Cumhuriyeti lağvedilmiş ve ardından iki Almanya birleşmiştir.

DNA Haritam tarafından Türkiye’ye özel satışa çıkarılan Genetik Köken Testi’ni satın almak için tıklayınız.